Determinanty zdrowia - analiza taksonomiczna determinant stanu zdrowia starszej subpopulacji krajów europejskich
DOI:
https://doi.org/10.18778/0208-6018.297.16Słowa kluczowe:
determinanty zdrowia, taksonomiczny miernik rozwoju, model Lalonde’aAbstrakt
Wzmożone w ostatnim czasie zainteresowanie dotyczące związku między zdrowiem, a prowadzonym stylem życia jest reakcją na coraz szybsze tempo starzenia się ludności. Kraje dążą do bycia społeczeństwami zdrowotnymi, przedkładając problem zdrowia jako główny temat wielu dyskusji zarówno społecznych, jak i politycznych. Sytuacja taka wymaga przeprowadzenia różnorodnych analiz, istotnych z punktu widzenia wdrożenia odpowiednich, skutecznych strategii, a także promocji i edukacji zdrowotnej.
Celem opracowania jest ocena porównawcza stanu zdrowia starszej subpopulacji w wybranych państwach europejskich. Badanie zostało przeprowadzone w oparciu o podstawowe determinanty zdrowia związane z prowadzonym stylem życia zawarte w bazie danych EUROSTATU. Wykorzystanie taksonomicznego miernika rozwoju Hellwiga pozwoli na odpowiednie uporządkowanie oraz wskazanie krajów, które charakteryzują się najlepszym poziomem stanu zdrowia osób w trzech przedziałach wiekowych: 65-74; 75-84; 85 i więcej. W dwóch pierwszych grupach wiekowych, oprócz Polski analizą objęta zostanie Bułgaria, Cypr, Czechy, Hiszpania, Węgry, Łotwa, Malta i Słowenia. EUROSTAT nie dysponuje kompletnymi danymi dotyczącymi najstarszych osób, dlatego badanie w tej części pracy ograniczono jedynie do 5 państw. Uzyskane wyniki pomogą określić stan zdrowia starszej ludności Europy, a także stworzyć ranking porównawczy krajów w zależności od poziomu badanego zjawiska.
Pobrania
Bibliografia
Błasiak J., 2012, Edukacja zdrowotna z edukacją zdrowia, skrypt akademicki, Pedagogium, Wyższa Szkoła Nauk Społecznych, informacje dostępne na stronie internetowej http://pedagogium.pl/public/images/main/dokumenty/materialy/skrypy_edukacja_zdrowotna.pdf w dniu 19.03.2012.
Google Scholar
Cendrowski Z., 1993, Dekalog zdrowego stylu życia, Lider nr 25, Warszawa.
Google Scholar
Cendrowski Z., 1996, Będę żył 107 lat (Zdrowie Społeczne), Wyd. Agencja Promo-Lider, Warszawa, s. 71.
Google Scholar
Grabiński T., Wydymus S., Zeliaś A., 1989, Metody taksonomii numerycznej w modelowaniu zjawisk społeczno-gospodarczych, PWN, Warszawa.
Google Scholar
Hellwig Z., 1968, Zastosowanie metody taksonomicznej do typologicznego podziału krajów ze względu na poziom rozwoju oraz zasoby i strukturę wykwalifikowanych kadr. Przegląd Statystyczny.
Google Scholar
Ostrowska A., 1999, Styl życia a zdrowie, z zagadnień promocji zdrowia, PAN, Warszawa, 26 s.
Google Scholar
WHO (World Health Organization), 2012, informacje dostępne na stronie internetowej http://www.who.int/hia/evidence/doh/en/ w dniu 16.03.2012.
Google Scholar
Zeliaś A., Malina A., 1997, O budowie taksonomicznej miary jakości życia. Syntetyczna miara rozwoju jest narzędziem statystycznej analizy porównawczej. Taksonomia z. 4.
Google Scholar





