Kwestia wstydu – wokół utworu "przyj dziewczę przyj" Tadeusza Różewicza

Agnieszka Czyżak

doi:10.18778/2299-7458.02.14

Autor

Agnieszka Czyżak Zakład Poetyki i Krytyki Literackiej w Instytucie Filologii Polskiej UAM w Poznaniu

DOI:

https://doi.org/10.18778/2299-7458.02.14

Słowa kluczowe:

Różewicz, późna twórczość, ironia, wstyd

Abstrakt

W artykule została przeprowadzona interpretacja utworu Tadeusza Różewicza przyj dziewczę przyj z tomu Kup kota w worku (2008). Konteksty współczesnych przemian kulturowych pozwalają odczytywać utwór jako wyrazisty akt sprzeciwu wobec rozpadu więzi wspólnotowych i erozji reguł komunikacji. W przestrzeni wirtualnej zastępującej dziś wcześniej funkcjonujące obiegi komunikacyjne dochodzić może, zdaniem Różewicza, jedynie do kalekiej i podlegającej rozmaitym zafałszowaniem symulacji porozumienia.

Pobrania

Brak dostępnych danych do wyświetlenia.

Bibliografia

Myszkowski Krzysztof, Rozmowy z Tadeuszem Różewiczem, „Kwartalnik Artystyczny” 2011, nr 4, s. 19
Google Scholar

Nycz Ryszard, Wprowadzenie. „Nie leczony, chroniczny pogłos”. Trzy uwagi o polskim dyskursie postzależnościowym, [w:] Kultura po przejściach, osoby z przeszłością. Polski dyskurs postzależnościowy – konteksty i perspektywy badawcze, red. Ryszard Nycz, Kraków 2011, s. 8
Google Scholar

Różewicz Tadeusz, Pogrzeb po polsku. Nowa wersja tragifarsy (2011), Wrocław 2011, s. 20
Google Scholar

Różewicz Tadeusz, przyj dziewczę przyj, [w:] tenże, Kup kota w worku (work in progress), Wrocław 2008, s. 15
Google Scholar

Różewicz Tadeusz, Szara strefa, Wrocław 2003, s. 84
Google Scholar

Różewicz Tadeusz, Wyjście, Wrocław 2004, s. 82
Google Scholar

Szaruga Leszek, Wieża Bubel, „Kwartalnik Artystyczny” 2011, nr 4, s. 31
Google Scholar