Why and how (not) to teach Polish phonetics to foreigners?
DOI:
https://doi.org/10.18778/0860-6587.26.13Keywords:
teaching Polish as a foreign language, phonetics, phoneme, phoneAbstract
Communicative language teaching does not focus its attention on phonetics, but it should be noted that student’s communicative efficiency also depends on his ability to reproduce the phonetic shapes of words correctly. The student’s difficulties with the correct pronunciation in a foreign language are the result of shaping his phonological hearing and automation of movements of the articulators by his native language. That is why just exposure to the sound of the L2 may not be enough. The author argues that identifying Polish phones and their correct production should be focused on from the beginning. This allows the teacher to refer to correct patterns of phones in any prospective case of wrong pronunciation and also helps prevent the formation of erroneous student’s habits of speech. In the work on phonetics, particular attention should be paid to the most characteristic phonological oppositions in Polish, also taking into account those important from the point of view of inflection. It would be advisable to introduce phonemes simultaneously with the alphabet, as in classroom learning conditions a student acquires phonic and graphic forms of words at the same time. Equipped with the knowledge about the relationship between pronunciation and spelling, he will be able to correct his own pronunciation referring to the spelling of the words and also – to write them as they are heard. It also prevents a student from reading newly learned words according to the spelling rules of another language. In the future, it will allow the student to pronounce those proper names, which are learned in graphic form, correctly.
References
Balkowska G., 2004, Nauczanie wymowy polskiej w grupie wielojęzycznej, w: A. Dąbrowska (red.), Wrocławska dyskusja o języku polskim jako obcym. Materiały z Międzynarodowej Konferencji Stowarzyszenia „Bristol”, Wrocław, s. 247–254.
Google Scholar
Biernacka M., 2013, Pojęcie kompetencji fonologicznej vel fonetycznej – rozważania terminologiczne, „Acta Universitatis Lodziensis. Kształcenie Polonistyczne Cudzoziemców”, t. 20, Glottodydaktyka – media – komunikacja. Kształtowanie kompetencji komunikacyjnej, I. Dembowska-Wosik i E. Pałuszyńska (red.), s. 75–82.
Google Scholar
Biernacka M, 2015a, Nauczanie fonetyki języka polskiego jako obcego w świetle technik nauczania wybieranych przez autorów współczesnych podręczników, w: M. Gaze, P. Góralczyk-Mowczan (red.), Bogactwo językowe i kulturowe Europy w oczach Polaków i cudzoziemców 3, Łódź, s. 20–37.
Google Scholar
Biernacka M., 2015b, Trudności w nauczaniu wymowy polskiej cudzoziemców w świetle wyników badań ankietowych, „Acta Universitatis Lodziensis. Kształcenie Polonistyczne Cudzoziemców”, t. 22, G. Zarzycka (red.), s. 251–265.
Google Scholar
Biernacka M., 2016, Znajdź z polskim wspólny język. Fonetyka w nauczaniu języka polskiego jako obcego. Poradnik metodyczny, Łódź.
Google Scholar
Coste D., North B., Sheils J., Trim J., 2003, Europejski system opisu kształcenia językowego: uczenie się, nauczanie, ocenianie, Warszawa. (ESOKJ), https://www.ore.edu.pl/wp-content/uploads/attachments/ESOKJ_Europejski-System-Opisu.pdf [25.04.2018].
Google Scholar
Gajewska E., 2017, Gdy podręcznik zawodzi. Rady dla nauczycieli dbających o wymowę swoich uczniów, „Języki Obce w Szkole”, nr 2, s. 48–57.
Google Scholar
Izdebska-Długosz D., 2016, Uczyć czy nie uczyć? – Przemiany miejsca i roli gramatyki w świetle metod nauczania języków obcych, „Acta Humana”, t. 7, s. 93–103.
Google Scholar
Kaleta R., 2010, Błędy fonetyczne Białorusinów uczących się języka polskiego, „Lingwistyka Stosowana” , t. 2, s. 121–132.
Google Scholar
Kijewska A., 2001, Bułgarskie interferencje fonetyczne w języku polskim a błąd glottodydaktyczny (na materiale prac pisemnych studentów bułgarskich), w: R. Cudak, J. Tambor (red.), Inne optyki. Nowe programy, nowe metody, nowe technologie w nauczaniu kultury polskiej i języka polskiego jako obcego, Katowice, s. 263–274.
Google Scholar
Lenneberg E. H., 1967, Biological foundations of language, New York.
Google Scholar
Madelska L., 2010, Posłuchaj, jak mówię. Poradnik dla rodziców i nauczycieli. Materiały do ćwiczenia słuchu i wymowy dla dzieci oraz dla obcokrajowców, uczących się języka polskiego jako obcego, Wiedeń.
Google Scholar
Majewska-Tworek A., 2006, Fonetyczne interferencje i asymilacje w analizie wymowy polskiej u niemieckojęzycznych studentów, „Acta Universitatis Wratislaviensis”, nr 2907, „Studia Linguistica”, t. XXV, Wrocław, s. 103–110.
Google Scholar
Majewska-Tworek A., Majewska A., 2014, Nauczanie wymowy polskiej jako obcej – teoria i praktyka, w: A. Dąbrowska, U. Dobesz (red.), 40 lat wrocławskiej glottodydaktyki polonistycznej. Teoria i praktyka, Wrocław, s. 277–290.
Google Scholar
Mirosławska W., 2013, Trudne miejsca w nauczaniu wymowy polskiej w środowisku bułgarskojęzycznym, „Postscriptum Polonistyczne”, nr 2, s. 303–309.
Google Scholar
Młynarczyk M., 2013, Artykulacja polskich głosek u chińskich studentów uczących się języka polskiego, „Acta Universitatis Wratislaviensis”, nr 3551, „Studia Linguistica”, t. XXXII, Wrocław, s. 133–145.
Google Scholar
Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 15 października 2003 r. w sprawie egzaminów z języka polskiego jako obcego, Dz.U. 2003, nr 191, poz. 1871.
Google Scholar
Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 1 lutego 2007 r. w sprawie ramowego programu kursów nauki języka polskiego dla uchodźców, Dz.U. 2007, nr 35, poz. 221.
Google Scholar
Rozporządzenie Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia 26 lutego 2016 r. w sprawie egzaminów z języka polskiego jako obcego, Dz.U. 2016, poz. 405.
Google Scholar
Sawicka I., 1995, Fonologia, [w:] L. Dukiewicz, I. Sawicka (red.), Fonetyka i fonologia, Kraków, s. 107–195.
Google Scholar
Stasiak S., 2017, O czynnikach wpływających na przyswajanie wymowy języka obcego (zwłaszcza w kontekście szkolnym), „Języki Obce w Szkole”, nr 2, s. 20–24.
Google Scholar
Szmidt D., Castellví J., 2011, Cechy charakterystyczne fonetyki polskiej w nauczaniu Katalończyków, w: R. Nycz, W. Miodunka, T. Kunz (red.), Polonistyka bez tajemnic, Kraków, s. 197–208.
Google Scholar
Szpyra-Kozłowska J., 2002, Wprowadzenie do współczesnej fonologii, Lublin.
Google Scholar
Śledziński D., 2010, Fonemy, difony, trifony i sylaby – charakterystyka jednostek na podstawie korpusu, „Kwartalnik Językoznawczy”, nr 3–4, s. 84–113.
Google Scholar
Tambor J., 2010, Nauczanie wymowy polskiej. Trudności różnych grup cudzoziemców, w: A. Achtelik, M. Kita, J. Tambor (red.), Sztuka i rzemiosło. Nauczyć Polski i polskiego, t. 2, Katowice, s. 30–51.
Google Scholar
Wierzchowska B., 1971, Wymowa polska, Warszawa.
Google Scholar
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.