Der Mensch in Schellings Identitätssystem
DOI:
https://doi.org/10.18778/0208-6107.04.06Abstrakt
Poznanie jest formą bytu absolutnego rozumu jako indyferencji podmiotu i przedmiotu i dokonuje się poprzez nieskończone ustanawianie podmiotu i przedmiotu, jako że wszelka wiedza może się artykułować w określaniu, ograniczaniu. W poznaniu to, co nieskończone, staje się obiektywne w tym, co skończone. Drugą zasadą wyróżniania rzeczy jednostkowych obok samopoznania absolutu jest świadomość ludzka, która w systemie identyczności nie jest prawomocnie wyprowadzona z samopoznania absolutu.
Pobrania
Opublikowane
1987-01-01
Jak cytować
Piórczyński, J. (1987). Der Mensch in Schellings Identitätssystem. Acta Universitatis Lodziensis. Folia Philosophica. Ethica-Aesthetica-Practica, (4), 71–79. https://doi.org/10.18778/0208-6107.04.06
Numer
Dział
Articles
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
