„Filozofia – dziełem Hellenów”. Prolog Diogenesa Laertiosa
DOI:
https://doi.org/10.18778/1733-0319.26.07Słowa kluczowe:
Diogenes Laertios, Żywoty i poglądy słynnych filozofów, Prolog, nowy polski przekładAbstrakt
I dedicate this distich, together with the article, to Professor Zbigniew Danek. Indeed, there is probably no more comprehensive and fascinating work of ancient literature than Diogenes Laertios’ Lives and Views of Eminent Philosophers, the Prologue of which I present below in a new Polish translation. This Prologue is particularly interesting and instructive for understanding the composition and interpretation of the work, as in it the author gives his own criteria and distinctions of currents and branches of philosophy, whose origin, name and tradition is according to him typically Hellenic. In our translation, appropriate title headings have been introduced for greater clarity in the reading.
Bibliografia
Diogen Laertskij. (19862). O zhyzni, ucheniach i izrecheniach znamienitych filosofov. Perevod M.F. Gasparova. Moskva: Izdatelstvo „Mysl”.
Google Scholar
Diogene Laerzi. (1962). Vite dei filosofi. M. Gigante (a cura di). Vol. I–II, Roma, Bari: Laterza.
Google Scholar
Diogène Laërce. (1999). Vies et doctrines des philosophes illustres. Trans. J.-F. Balaudé et al. Paris: Libraire Générale Française.
Google Scholar
Diogene Laerzio. (2005). Vite e dottrine dei più celebri filosofi. A cura di G. Reale con la collaborazione di G. Girgenti e I. Ramelli, Milano.
Google Scholar
Diogenes Laertios. (1998). Leben und Lehre der Philosophen. Übersetzt F. Jürss. Stuttgart: Reclam.
Google Scholar
Diogenes Laertius. (2002). Vol. III. Indices. H. Gärtner (opr.). München, Leipzig: De Gruyter.
Google Scholar
Diogenes Laertius. (2013). Lives of Eminent Philosophers. T. Dorandi (ed.). New York: Cambridge University Press.
Google Scholar
Diogenes Laertius. (2018). Lives of Eminent Philosophers. Trans. P. Mensch. New York: Oxford University Press.
Google Scholar
Diogenes Laertius. (2021). Lives of Eminent Philosophers. Trans. S. White. Cambridge, New York: Cambridge University Press. https://doi.org/10.1017/9781139047111
Google Scholar
Diogénēs Laértios Διογένης Λαέρτιος. (2012). Filosófōn bíōn kai dogmátōn synagōgē. Metáfrasē: Th.G. Maurópulos. I–II. Thessaloníkē: Zētros.
Google Scholar
Diógenes Laercio. (2010). Vidas y opiniones de los filósofos ilustres. Trans. L.-A. Bredlow. Zamora: Lucina.
Google Scholar
Diogenis Laertii. (1964). Vitae philosophorum. H.S. Long (ed.). Vol. I–II. Oxford: E Typographeo Clarendoniano.
Google Scholar
Diogenis Laertii. (1999). Vitae Philosophorum. M. Marcovich (ed.). Vol. I–II. Stuttgart, Leipzig: B.G. Teubner.
Google Scholar
Diogenes Laertios. (1968). Żywoty i poglądy słynnych filozofów. Przeł. I. Krońska et al. Warszawa: PWN. [także wznowienia].
Google Scholar
Wesoły, M. (2007). „Heraklit z Efezu i Empedokles z Akragas w wykładni Diogenesa Laertiosa”. Filo-Sofija 7. 153–170.
Google Scholar
Wesoły, M. (2015a). „Przedsokratycy u Diogenesa Laertiosa – nurt joński”. Filo-Sofija 28. 127–151.
Google Scholar
Wesoły, M. (2015b). „Przedsokratycy u Diogenesa Laertiosa – nurt italski. Pitagorejczycy i Eleaci”, Filo-Sofija 31. 9–33.
Google Scholar
Wesoły, M. (2022). Arystoteles według Diogenesa Laertiosa. W: E. Skorupska-Raczyńska, A. Niekrewicz (red.). Viro Vere Academico. Księga poświęcona pamięci profesora Bogdana Walczaka. Gorzów Wielkopolski: Akademia im. Jakuba z Paradyża w Gorzowie Wielkopolskim. 241–262.
Google Scholar
Aufstieg und Niedergang der römischen Welt. (1992). II 36, 5–6. W. Haase (ed.). Berlin, New York: W. de Gruyter.
Google Scholar
Bollansée, J. (ed.). (1999). Hermippos of Smyrna. Leiden: Brill.
Google Scholar
Canfora, L. (1992). Clemente di Alessandria e Diogene Laerzio. In: D. Franco (ed.). Storia poesia e pensiero nel mondo antico. Studi in onore di Marcello Gigante. Napoli: Bibliopolis. 79–81.
Google Scholar
Cicero. (1927). Tusculan Disputations. Translated by J.E. King. Loeb Classical Library 141. Cambridge, MA: Harvard University Press.
Google Scholar
Cosentino, A. (2017). Pseudo-Ippolito. Confutazione di tutte le eresie. Roma: Città Nuova.
Google Scholar
Danek, Z. (2020). Prawdziwe początki filozofii. Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego. 109–118.
Google Scholar
Desbordes, B.A. (1990). Introduction à Diogène Laërce. Vol. 1–2. Utrecht: Onderwijs Medie Instituut.
Google Scholar
Diogene Laerzio storico del pensiero anticol. (1986). G. Giannantoni (ed.). Napoli: Bibliopolis (Elenchos 7, 1986, Fasc. 1-2).
Google Scholar
Focjusz. (1988). Biblioteka. Kodeksy 151–222, t. II. Przeł. O. Jurewicz. Warszawa: Instytut Wydawniczy PAX.
Google Scholar
Giannattasio Andria, R. (1989). I frammenti delle ‘Successioni dei filosofi’. Napoli: Arte Tipografica.
Google Scholar
Gigante, M. (1983). Frammenti di Ippoboto. Contributo alla storia della storiografia filosofica. In: A. Mastrocinque (ed.). Omaggio a Piero Treves. Padova: Antenore. 151–193.
Google Scholar
Gigante M. (1986). “Biografia e dossografia in Diogene Laerzio”. Elenchos 7. 5–102.
Google Scholar
Gigante, M. (1994). Diogene Laerzio. In: Lo spazio letterario della Grecia antica. M. Fu et al. (a cura di). Vol. I, t. III, Roma: Salerno Editrice. 723–740.
Google Scholar
Gigon, O. (1987). Aristotelis Opera III, Deperditorum Librorum Fragmenta. Berolini: De Gruyter. Fr. 660-665.
Google Scholar
Herodotus. (1922–1925). The Persian Wars. Trans. A.D. Godley. Vol. III–IV. Cambridge, MA: Harvard University Press.
Google Scholar
Hippolytus. (1986). Refutatio omnium haeresium. M. Marcovich (ed.). Berlin: De Gruyter.
Google Scholar
Kasteel, H. van. (2019). Réfutation de de toutes les hérésies. Grez-Doiceau: Beya.
Google Scholar
Kienle, W. von. (1961). Die Berichte über die Sukzessionen der Philosophen in der hellenistischen und spätantiken Literatur. Berlin: Fraie Universität Berlin.
Google Scholar
Klemens Aleksandryjski. (1994). Kobierce zapisów filozoficznych dotyczących prawdziwej wiary. T. I–II. Przeł. J. Niemirska-Pliszczyńska. Warszawa: ATK.
Google Scholar
Litwa. M.D. (2016). Refutation of All Heresies. Atlanta: SBL Press.
Google Scholar
Losev, A.F. (1981). Diogen Laercij – istorik antichnoj filosofii. Moskva.
Google Scholar
Mansfeld, J. (1992). Heresiography in Context. Hyppolytus’ Elenchos as Source for Greek Philosophy. Leiden: Brill.
Google Scholar
Mejer, J. (1978). Diogenes Laertius and his Hellenistic Background. Wiesbaden: Franz Steiner.
Google Scholar
Mueller, I. (1992). Heterodoxy and Doxography in Hippolytus ‘Refutation of All Heresies’. In: W. Haase (ed.). Philosophie, Wissenschaften, Technik. Philosophie. Berlin, New York: De Gruyter. 4309–4374. https://doi.org/10.1515/9783110864298-009
Google Scholar
Osborne, C. (1987). Rethinking Early Greek Philosophy. Hyppolytus of Rome and the Presocratics. London: Cornell University Press.
Google Scholar
Pierwsi apologeci greccy: Kwadratus, Arystydes z Aten, Aryston z Pelli, Justyn Męczennik, Tacjan Syryjczyk, Milcjades, Apolinary z Hierapolis, Teofil z Antiochii, Hermiasz. (2004). Przeł. L. Misiarczyk. Kraków: Wydawnictwo M.
Google Scholar
Ramelli, I. (2004). “Diogene Laerzio e Clemente Alessandrino nel contesto di un dibattito cultúrale comune”, Espacio, Tiempo y Forma, Serie II, Historia Antiqua (15). 207–224. https://doi.org/10.5944/etfii.15.2002.4405
Google Scholar
Riedweg, Ch. (2006). Pythagoras: Leben, Lehre, Nachwirkung. Eine Einführung. München: Beck.
Google Scholar
Wesoły, M. (2018). “Dowodzenie / wyjaśnianie naukowe według Arystotelesa”, Archiwum Historii Filozofii i Myśli Społecznej 63. 255–282.
Google Scholar
Opublikowane
Wersje
- 2023-12-08 - (2)
- 2023-10-05 - (1)
Jak cytować
Numer
Dział
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
