OD REDAKCJI

Oddajemy w ręce czytelników siedemnasty numer czasopisma „Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica”, w którym wyniki swoich badań opublikowali specjaliści z Polski, Ukrainy, Meksyku i Turcji. Artykuły są zróżnicowane pod względem tematycznym i metodologicznym oraz wpisują się w aktualny stan badań. Pierwsze dwa traktują o folklorze. Numer otwiera artykuł Anny Filipowicz poświęcony relacjom ludzi z drzewami nadgrobnymi we wschodniosłowiańskim i polskim folklorze słownym prezentujący nowe spojrzenie na przejawy animizmu słowiańskiego z perspektywy antropologii więcej-niż-ludzkiej. Konstantyn Rachno natomiast zaprezentował w swojej pracy sylwetkę pisarza i historyka Lwa Prozorowa, którego prace o bylinach, według autora, cechuje dogłębna, wszechstronna znajomość materiału, zrozumienie słowiańskiej tradycji etniczno-religijnej oraz kultury Rusi Kijowskiej.

Kolejne trzy artykuły traktują o rosyjskiej oraz ukraińskiej literaturze klasycznej. Wiera Sitnikowa, badając wzajemne relacje literatury klasycznej, analizuje wybrane aspekty polemiki Dostojewskiego z Czernyszewskim, która znalazła swoje odzwierciedlenie na kartach Zbrodni i kary. Publikacja Andrieja Kunariowa inicjuje serię artykułów autora poświęconych recepcji twórczości Puszkina przez Maksyma Gorkiego. Przedmiotem analizy w prezentowanym artykule stała się sztuka dramaturga Na dnie. Ingrid Ots i Lubow Lankina zwróciły się ku twórczości Łesi Ukrainki. Badaczki rozpatrzyły dwa teksty autorki (artystyczny i publicystyczny) w kontekście ukraińskiego ruchu feministycznego.

Z kolei twórczość współczesnej ukraińskiej pisarki science fiction tworzącej pod pseudonimem Maks Frei znalazła się w polu zainteresowania Krystyny Woroncowej. Problematyka jej artykułu nawiązuje do kilku aktualnych w literaturoznawstwie nurtów, a mianowicie badań nad czasoprzestrzenią, mitopoetyką, geopoetyką oraz tekstem miasta.

Ostatnie trzy artykuły dotyczą problematyki przekładu – różnych jego aspektów. Obiektem refleksji oraz analizy w artykule Anny Bednarczyk jest idiostyl Joanny Ślósarskiej – te jego elementy, które mogą sprawiać trudności tłumaczowi. Halszka Fryźlewicz podejmuje rzadko badany temat, jakim jest analiza tłumaczenia eseju z zakresu historii sztuki. Autorka analizuje wyzwania związane z ekfrazą. Studium dotyczące przekładu Obrazów Włoch Pawła Muratowa przez Pawła Hertza wpisuje się w niszę badawczą. Ełona Curkan-Dróżka natomiast podjęła rzadko analizowane zagadnienie emblematów, takich jak nośniki interakcji międzyludzkich, gesty, charakterystyczne dla danej kultury, w przekładzie.

Numer zamyka artykuł recenzyjny Ewy Sadzińskiej poświęcony monografii Aleksandra Stiepanowa – Co słyszy poeta? Brodski i poetyka dialogu.

Redakcja czasopisma żywi nadzieję, że zebrane artykuły zainteresują folklorystów, literaturoznawców oraz przekładoznawców z europejskich i pozaeuropejskich ośrodków slawistycznych.

Aleksandra Szymańska