KWARTAŁ. Magazyn SKN SPATIUM

Od redakcji

2023-06-28T09:43:45+02:00

Ciche ofiary wojny w Ukrainie: Dziedzictwo kulturowe i jego losy w trakcie konfliktu

2023-06-28T10:09:04+02:00

Zagrożenia dla dziedzictwa wywołane przez turystykę masową: Przykład Barcelony

2023-06-28T10:59:10+02:00

Ograniczoność zasobów jest pokonywana przez innowację: Recenzja książki Michała Kudłacza pt. „Miasto-idea. Nowe podejście do gospodarowania zasobami miasta”

2023-06-28T11:09:57+02:00

Łodzie

2023-06-28T11:53:57+02:00

Aktywności pozadomowe jako wyznacznik jakości przestrzeni publicznych w miastach: Przypadek placu Dąbrowskiego w Łodzi

2023-06-28T10:47:10+02:00

Coraz większe znaczenie przypisuje się przestrzeniom publicznym w miastach. Projektowane przestrzenie powinny być uważnie przemyślane, gdyż w nich toczy się codzienne życie mieszkańców. Na znaczeniu zyskuje ich jakość, która stała się miarą atrakcyjności miast. W dobrych przestrzeniach publicznych zachodzą aktywności opcjonalne i zachowania społeczne, natomiast w przestrzeniach publicznych niskiej jakości przeważają aktywności konieczne. Projektowane przestrzenie powinny być zatem przyjazne dla pieszych, bezpieczne, atrakcyjne i umożliwiać wybór sposobu poruszania się. Postulaty te stały się wyznacznikiem projektowania współczesnych przestrzeni publicznych w miastach. Niniejszy artykuł prezentuje wyniki badania, którego celem była ocena jakości jednej z ważnych przestrzeni publicznych Łodzi – placu Dąbrowskiego. Zbadano dziejące się w niej aktywności pozadomowe. W badaniu tym zastosowano cztery metody, jakimi były liczenie, mapowanie, rysowanie i fotografowanie. Jako narzędzia wykorzystano arkusze z mapami, arkusze z notatkami, licznik oraz aparat. W wyniku badania uzyskano wiedzę o podejmowanych aktywnościach pozadomowych przez ludzi na omawianym placu. Charakter zidentyfikowanych aktywności wskazuje, iż ta ważna przestrzeń publiczna jest niskiej jakości.

Czy ekologiczny pochówek wpisuje się w ideę gospodarki obiegu zamkniętego?

2023-06-28T11:34:42+02:00

Ideą gospodarki obiegu zamkniętego (GOZ) jest dążenie do efektywniejszego wykorzystania posiadanych zasobów, ograniczenia produkcji odpadów oraz ich powtórnego wykorzystania poprzez stosowanie nowoczesnych rozwiązań w wielu branżach gospodarczych, jak i codziennym życiu. W pracy autorki podejmują rozważania dotyczące rozwiązań stosowanych w przemyśle funeralnym, koncentrując uwagę na ekologicznych formach pochówku. Zaprezentowano uwarunkowania kulturowe związane z ceremonią pogrzebową, w tym tradycyjne formy pochówku i ich wpływ na środowisko przyrodnicze. Studium przypadku posłużyło do przeglądu ekologicznych form pochówku stosowanych we współczesnym świecie oraz ich weryfikacji w odniesieniu do cech gospodarki obiegu zamkniętego. Z wykonanej analizy wynika, iż zaprezentowane rozwiązania stanowią alternatywę dla powszechnie wykorzystywanych metod pochówku, jednak żadna z nich w pełni nie odzwierciedla idei GOZ.